Czy dobre praktyki zarządzania mają sens?

Kategoria II

Cały czas twierdzę, że zagadnienia związane z architekturą korporacyjną są raczej domeną obszaru zarządzania, a nie informatyki (mimo, że polskie realia temu niestety przeczą – dlatego u nas dominuje koncepcja “Enterprise IT Architecture”, a nie “Enterprise Architecture”). Jeżeli tak, to podejście architektoniczne może być potraktowane jako jedna z dobrych praktyk zarządczych (oprócz np. zarządzania przez cele, strategicznej karty wyników, lean manufacturing itp.).  Wspominam o tym, bo ostatnio przeczytałem artykuł Nicholasa Blooma, Raffaella Saduna oraz Johna Van Reenena pt. “Zarządzanie a wyniki: fakty i dowody”, który ukazał się w marcowym numerze Harvard Business Review Polska (03/2013). Autorzy omówili w nim wyniki badań, które dotyczyły próby weryfikacji sensowności stosowania dobrych praktyk zarządzania organizacji.

Badacza zauważyli, że od roku 1911, kiedy to Frederick Winslow Taylor opublikował swoje fundamentalne dzieło pt. “The Principles of Scientific Management” miliony przedsiębiorstw na całym świecie stosuje różne koncepcje opracowywane przez naukowców i konsultantów, mające na celu zwiększenie efektywności działania tychże organizacji. Ale czy rzeczywiście one pomagają, czy są skuteczne?

Autorzy nie byli w stanie przeprowadzić analizy wszystkich praktyk zarządczych. Wybrali trzy – ich zdaniem najważniejsze – tj.:

  • Formułowanie celów długoterminowych i wspieranie ich realizacji poprzez  osiąganie ambitnych, ale krótkookresowych standardów wydajności.
  • Stosowanie bodźców motywacyjnych (awanse i premie) dla najwydajniejszych pracowników i jednoczesne doszkalanie lub realokacja osób osiągających niezadowalające wyniki.
  • Monitoring wyników – rozumiany jako uporządkowane gromadzenie i analiza danych dotyczących wydajności organizacji, aby wyszukiwać możliwości poprawy.

Jakie rezultaty badań uzyskali Ci naukowcy? Na podstawie analizy ponad 1000 przedsiębiorstw okazało się, że 1-punktowy wzrost oceny z zarządzania (w skali 5-punktowej, gdzie 1 to najniższy poziom stosowania w/w praktyk; 5- oznacza najwyższy poziom stosowania w/w praktyk) przekłada się na 23% wzrost wydajności, 14% procentowy wzrost kapitalizacji rynkowej oraz wzrost rocznych przychodów ze sprzedaży o 1,4 punktu procentowego.

Jakie wnioski mogą płynąć dla architektów korporacyjnych? Wydaje się, że są dwa. Po pierwsze – udowodniono na bazie twardych danych (tzw. evidence based), że dobrze dobrane praktyki zarządcze działają i przynoszą konkretne (wymierne) rezultaty biznesowe.  Po drugie dwie z trzech analizowanych dobrych praktyk bardzo bliskie są podejściu architektonicznemu – czyli etapowe realizowanie celów długoterminowych poprzez architektury pośrednie oraz ciągła optymalizacja działania organizacji – na bazie analizy danych zbieranych w usystematyzowany sposób (chociażby z wykorzystaniem modeli architektonicznych).

Mam nadzieję, że powyższe informacje będą czasami  mogły pomóc przekonać decydentów, że warto jest przyjrzeć się dobrym praktyką zarządzania (w tym zarządzania architekturą korporacyjną) – bo to owocuje konkretnymi rezultatami biznesowymi.