Architektów korporacyjnych nie ma w Polsce - przynajmniej zdaniem MPiPS

Kilka miesięcy temu, w jednym z moich wpisów na tym serwisie, zaanonsowałem inicjatywę polegającą na przygotowaniu „Wniosku o zgłoszenie do klasyfikacji nowego zawodu / specjalności” – dotyczącego zawodu architekta korporacyjnego. Wniosek ten trafił do Departamentu Rynku Pracy funkcjonującego w ramach Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, który jest odpowiedzialny za wydawanie publikacji pt. „Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy”.

Słowem wyjaśnienia klasyfikacja ta jest przygotowana i aktualizowana w oparciu o wyniki prac Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, analiz Międzynarodowego Standardu Klasyfikacji Zawodów oraz z wykorzystaniem materiałów Międzynarodowej Organizacji Pracy. Jest ona wydawana rozporządzeniem ministra właściwego do spraw pracy i jest przede wszystkim narzędziem do prowadzenia badań statystycznych i sporządzania analiz rynku pracy (także do porównań międzynarodowych). Klasyfikacja zawodów pozwala na prowadzenie badań, analiz i prognoz dotyczących rynku pracy oraz badań nad przemianami struktury społecznej w Polsce. Znajduje zastosowanie w prowadzeniu polityki zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, a w szczególności jest przydatnym narzędziem w pośrednictwie pracy i poradnictwie zawodowym. Jest niezbędna dla skomputeryzowanego systemu obsługi rynku pracy. Przydatna jest także dla określania i realizacji polityki kształcenia i szkolenia zawodowego, daje podstawę do planowania kierunków edukacji w formach szkolnych i pozaszkolnych, w oparciu o analizy i prognozy trendów na rynku pracy.

Motywem podjęcia działań na rzecz zgłoszenia do tej klasyfikacji zawodu architekta korporacyjnego był fakt, że co prawda w tej chwili w klasyfikacja obejmuje 2360 zawodów, ale nie ma w niej zawodu zbliżonego do zadań przypisywanych architektowi korporacyjnemu. Występuje co prawda „architekt systemów teleinformatycznych”, ale występuje on w grupie zawodów „specjaliści do spraw technologii informacyjno-komunikacyjnych”. Z prowadzonych dyskusji (które zmaterializowały się m.in. w formie Kodeksu Dobrych Praktyk Architektów Korporacyjnych) wynika, że zawód architekta korporacyjnego powinien być przyporządkowany do grupy „specjalistów do spraw zarządzania i organizacji”.

Na początku lipca otrzymałem odpowiedź, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS), po zasięgnięciu opinii bliżej nieokreślonej grupy ekspertów, zdecydowało się NIE wprowadzać wnioskowanego zawodu do klasyfikacji. Zdaniem ekspertów ministerstwa jest to bowiem specjalność, która wpisuje się w zadania zawodowe określone dla zawodu o identyfikatorze 242106 – tj. “Specjalista ds. doskonalenia organizacji”, usytuowanego w grupie elementarnej 2421 “Specjaliści ds. zarządzania i organizacji”. MPiPS wskazało, że w grupie tej usytuowane są również inne zawody/specjalności zbliżone do opisu “architekta korporacyjnego”. Występują tam bowiem zawody: 242104 “Negocjator biznesowy”, 240107 “Specjalista ds konsultingu”, 2242109 “Specjalista ds pozyskiwania funduszy” oraz pozycja 242190 “Pozostali specjaliści ds. zarządzania i organizacji”, w której mogą być klasyfikowane inne, zbliżone branżowo zawody niż wymienione z nazwy w tej grupie elementarnej. Zdaniem MPiPS część zadań zawodowych, które zostały przewidziane dla “architekta korporacyjnego” zbliżone jest również do zadań wykonywanych w zawodach zbliżonych do branży IT, które w klasyfikacji są usytuowane w grupie 25 – “Specjaliści ds. technologii informacyjno-komunikacyjnych”.

I tutaj mam pytanie do Państwa – czy jesteście Państwo usatysfakcjonowani odpowiedzią przekazaną przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (mnie osobiście trochę szkoda, że się nie udało – sądzę, że to wzmocniłoby postrzeganie architektów jako interesującego kierunku rozwoju zawodowoego)? Czy rzeczywiście czujecie się Państwo “specjalistami ds. doskonalenia organizacji? Czy warto Państwa zdaniem walczyć mimo wszystko o wpisanie zawodu architekta korporacyjnego do “Klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy”?