Architekt rozwiązania vs. architekt korporacyjny

Takie firmy jak Oracle, Cisco, SAP, HP, IBM posiadają osoby zatrudnione na stanowiskach określanych mianem architektów rozwiązań (solution architect), ale nie precyzują konkretnie, czym te osoby dokładnie się zajmują. Na pewno, nie pracują one na poziomie kodu oprogramowania. Aby doprecyzować tą rolę najpierw należy wyjaśnić czym jest architektura rozwiązania (solution architecture). 

Przeważnie, architektura rozwiązania tworzona jest w ramach pojedynczego projektu (lub rzadziej programu). Tworząc ją powinno rozpocząć się od zrozumienia problemu biznesowego (co może zostać udokumentowane w scenariuszu biznesowym), a następnie powinno się przejść na poziom projektowania systemu lub podsystemu. Należy jednak cały czas uwzględniać tutaj wymagania i pryncypia architektoniczne wynikające z architektury korporacyjnej oraz  model stanu docelowego organizacji.

Takie zdefiniowanie architektury rozwiązania powoduje, że zgodnie z TOGAF 9, architekt rozwiązań jest członkiem zespołu ds. architektury korporacyjnej (ale niekoniecznie wchodzi w skład Biura ds. Architektury Korporacyjnej), ale na późniejszym etapie staje się także członkiem zespołu projektowego. Jego rola jest mieszana; stanowi on pomost pomiędzy osobami zajmującymi się koncepcjami (na poziomie całej organizacji) i ich implementacjami (prowadzonymi na poziomie projektów).

Architekt rozwiązań nie pracuje na poziomie architektury strategicznej (na poziomie korporacji) – bo tym zajmuje się głównie architekt korporacyjny, ale przede wszystkim na poziomach architektury potencjału (capability architecture). Jest on odpowiedzialny za projekt architektoniczny i dokumentację na poziomie systemu lub podsystemu, ale w obszarze czterech domen architektonicznych – tj. biznesowych, danych, aplikacji i technicznej (tutaj występuje różnica w stosunku do architekta oprogramowania czy architekta ds. infrastruktury – oni zajmują się przede wszystkim zagadnieniami w ramach pojedynczych domen). Czyli niejako architekt rozwiązania konkretyzuje prace architekta korporacyjnego – uzupełniając je o niezbędne szczegóły systemów, produktów i/lub technologii.